Rzekomy pomór drobiu (ang. Newcastle disease, ND) stanowi ogólnoświatowy problem dla branży drobiarskiej, powodując straty ekonomiczne w chowie i hodowli drobiu, co przekłada się na produkcję jaj i mięsa drobiowego.

ND jest wysoce zakaźną chorobą ptaków wywoływaną przez Orthoavulovirus javaense (OAV-J) a jego zjadliwe szczepy podlegają obowiązkowi zwalczania. Wirus choroby Newcastle wcześniej klasyfikowany był jako paramyksowirus ptaków serotypu 1 (ang. avian paramyxovirus serotype 1, APMV-1). Jest to wirus RNA, który należy do rodzaju Orthoavulavirus z rodziny Paramyxoviridae.

Wirus rzekomego pomoru drobiu wykazuje dużą przeżywalność w środowisku (zwłaszcza w kałomoczu), nawet przez okres kilku tygodni. Wirus ten jest oporny na wilgoć, wysychanie oraz gnicie. Wirus jest inaktywowany przez formalinę, środki fenolowe i utleniające (np. Virkon®), chlorheksydynę oraz podchloryn sodu (6%).

Na zakażenie wirusem rzekomego pomoru drobiu wrażliwe są zarówno ptaki gospodarskie, domowe, jak i dzikie. Najbardziej wrażliwe są, przede wszystkim ptaki z gatunku kura domowa (Gallus gallus).

U indyków nie dochodzi do rozwoju ciężkich objawów klinicznych choroby. Wrażliwe na zakażenie są również strusie oraz gołębie. Ptaki wodne, z rzędu Anseriformes, mogą być zakażone podklinicznie i w ten sposób przyczyniać się do transmisji wirusa. Na ND chorują także ptaki łowne (bażanty, kuropatwy, przepiórki) oraz ptaki domowe (kanarki, papugi). Ptaki wolno żyjące również chorują na rzekomy pomór drobiu — znane są przypadki zachorowań wśród wron oraz kruków.

---

Szczegółowe informacje na temat choroby znajdują się w przewodniku "Rzekomy pomór drobiu", opracowanym z inicjatywy Głównego Lekarza Weterynarii we współpracy z naukowcami specjalizującymi się w avipatologii. Publikacja stanowi kompendium wiedzy o ND i jest cennym źródłem informacji dla hodowców oraz służb weterynaryjnych.

Pobierz publikację

---

Więcej informacji na stronie.