Udoskonalenie technologii produkcji białkowych surowców roślinnych poprzez zastosowanie preparatu usprawniającego biologiczne wiązanie azotu atmosferycznego (BIOBIAŁKO)

Cel operacji:
Opracowanie udoskonalonej technologii produkcji nasion soi, grochu i bobiku poprzez usprawnienie procesu biologicznej redukcji azotu atmosferycznego, w wyniku stosowania innowacyjnego preparatu zwiększającego wymianę sygnałów informacji między bakteriami symbiotycznymi i roślinami strączkowymi.

Zadania wykonywanie w ramach operacji:
W ramach realizacji ww. celu zostaną przeprowadzone, ściśle według opracowanych instrukcji, na polach 12 rolników, LODR w Końskowoli i IUNG-PIB w Puławach następujące eksperymenty polowe:  

1. Poprawa wielkości i jakości plonu nasion bobiku poprzez zastosowanie w formie zaprawy innowacyjnego preparatu polepszającego symbiotyczne wiązanie azotu atmosferycznego.
2. Poprawa wielkości i jakości plonu nasion bobiku poprzez zastosowanie w formie oprysku innowacyjnego preparatu polepszającego symbiotyczne wiązanie azotu atmosferycznego.
3. Poprawa wielkości i jakości plonu nasion grochu siewnego poprzez zastosowanie w formie zaprawy innowacyjnego preparatu polepszającego symbiotyczne wiązanie azotu atmosferycznego.
4. Poprawa wielkości i jakości plonu nasion grochu poprzez zastosowanie w formie oprysku innowacyjnego preparatu polepszającego symbiotyczne wiązanie azotu atmosferycznego.
5. Poprawa wielkości i jakości plonu nasion soi poprzez zastosowanie w formie zaprawy innowacyjnego preparatu polepszającego symbiotyczne wiązanie azotu atmosferycznego.
6. Poprawa wielkości i jakości plonu nasion soi poprzez zastosowanie w formie oprysku innowacyjnego preparatu polepszającego symbiotyczne wiązanie azotu atmosferycznego.

Efekty:
Efektem przeprowadzonej operacji polegającej na zastosowaniu udoskonalonej technologii produkcji nasion bobiku, grochu i soi będzie uzyskanie większej ilości lepszego jakościowo produktu w postaci nasion ww. gatunków roślin strączkowych. Uzyskanie wyższych plonów zwiększy opłacalność uprawy tych roślin, a lokalizacja zasiewów u wielu rolników  będzie stanowiła zachętę do ich uprawy.

Główne korzyści z realizacji projektu

Produkcyjne:

1. Zwiększenie poziomu plonowania, poprawa jakości paszowej nasion (m.in. większa zawartość białka i poprawa składu aminokwasowego), jakości siewnej (lepsza zdolność kiełkowania ze względu na lepsze wykształcenie nasion w strąku - nasiona większe, dorodne lepiej kiełkują i wyżej plonują).
2. Zwiększenie wartości towarowej (lepszy zbyt dorodnych nasion).  

Środowiskowe:

1. Brak konieczności lub stosowanie jedynie małych (startowych) dawek nawożenia azotem mineralnym w wyniku zapewnienia warunków do prawidłowego wiązania azotu atmosferycznego. Nie obciążanie środowiska substancjami chemicznymi i ograniczenie wymywania N do wód gruntowych. Azot związany symbiotycznie nie obciąża środowiska przyrodniczego tak jak azot mineralny wprowadzany do gleby, bowiem jego zaletą jest większa odporność na wymywanie w głąb profilu glebowego. 
2. Usprawnienie symbiotycznego wiązania N polepszy chemiczne, fizyczne i mikrobiologiczne właściwości gleby.
3. Działanie to zmniejsza także  oddziaływanie rolnictwa na zmiany klimatyczne. Zastąpienie nawozów mineralnych azotem „biologicznym” ogranicza emisję CO2 do atmosfery.
4. Rośliny strączkowe dzięki zdolności do biologicznej redukcji azotu atmosferycznego nie tylko same zaopatrują się w azot oraz pozostawiają znaczne ilości dla roślin następczych. Dlatego uprawiane po nich rośliny wymagają mniejszego nawożenia azotem.

Ekonomiczne:

1. Zwiększenie wielkości plonu nasion polepszy opłacalność produkcji ww. gatunków roślin strączkowych.
2. Pozostawienie w glebie większych ilości azotu związanego biologicznie zmniejszy dawki nawożenia dla roślin następczych (najczęściej zbóż). Mając na uwadze wysokie i ciągle rosnące ceny nawozów azotowych, działanie to znacznie zmniejszy koszt uprawy tych roślin.